Tuesday 23 September 2008

64 naa manasulo maata

బాధల సిఖరమే... నా హృదయాని అధిరోహించింది ...
కాలంలో జీవితం కొన్ని క్షణమే అన భయమే... నాలోని ధైర్యం ఉంచినది ...
ఎట్టికి ఎదురీతే నీ పరమావధిగా పయనమై .... నిన్ను చేరినది ...
మనిషగా నీ పోరాటమే ..లోకానికి నీ గెల్లుపుగా తెలుస్తుంది

63 kaviga

నేను...నేను కాదు అని చెప్పు నా హృదయమే...కలలను సైతం మరచినప్పుడు
నా స్వరమే... నాకు నారకమై ..ఈ లోకాన అదే కవితగా మారి స్మరిస్తునప్పుడు
ఏ గమ్యమో... నిన్ను నిలదీసి ...ఈ జీవితం నీదే కాదని ..నువ్వు పుట్టిన ఈ జన్మే నీ పునర్జన్మ అయినప్పుడు
అసంఖ్యగా మారెనే నీ అయుషుగా ...ప్రతి నోట పలికే నా జ్ఞాపకాలే ఈ పదాలుగా పయనముగా సాగెను .