నా గమ్యం తెలిసిన్ధనిలోగా మళ్ళి ఆలోచనపడను ....
పడుతూ పడుతూ...అలవోకగా...సమాధానము ..వెతికాను ..
వెతుకుతూ వెతుకుతూ...వేటకరించిన వెర్రిని సైతం జేయించాను ...
జేయిస్తూ జేయిస్తూ...జేయమే నిజం కాదు అని ...గ్రహించాను ..
వడిదుడుకులే ...నిరంతరం నియమావలేనని ...హుచ్చుతగులేవని గమనించాను ..
ఒక్కింత ..గతి తప్పుతూ ...సరిచేయు త్రోవ వెతికే ...నీతి ఎక్కడ ?
మనసను పరిశిలిస్తే .....ముందడుగు అను భగవత్ గీతలా...పదకమై ...కనిపిస్తుంది..
Tuesday, 2 June 2009
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment